De introductie van digitale camera’s heeft fotografie als hobby populairder gemaakt dan ooit. Eén van de redenen is dat het voor de kosten niet meer uitmaakt of je 1 of 10 foto’s maakt van je onderwerp. Maar fotografie is nog steeds geen goedkope hobby, een set lenzen en een camera vergen nog steeds een behoorlijke investering en wat te zeggen van alle (vrije) uren die je er in steekt. Een manier om wat van die investering terug te krijgen is door je foto’s te verkopen.
Allereerst wil ik even zeggen dat geld verdienen met je fotografie niet vanzelfsprekend is. De budgetten voor fotografie staan sterk onder druk, niet alleen door de beperkte economische groei, maar ook doordat sinds de opkomst van fotografie de markt veel groter is geworden.
De professionele fotograaf heeft niet meer het monopolie, ook de (gevorderde) amateur maakt steeds betere foto’s en beschikt over dezelfde apparatuur. Het onderscheid tussen amateur en professional wordt daardoor steeds beperkter, op sites als Flickr.com is soms lastig te ontdekken of de foto door een professional of amateur is genomen. Ondanks dat er natuurlijk een wereld van verschil zit of je fotografie doet voor de hobby of dat je ervan afhankelijk bent voor je hypotheek en dagelijkse brood op de plank.
Cover Amsterdam Magazine
Uitgevers zoeken daarom steeds meer naar foto’s die genomen zijn door amateurs. Die zijn vaak al tevreden met een naamsvermelding of bieden de foto’s veel goedkoper aan, omdat ze geen zorgen hebben ook daadwerkelijk winst te maken met hun fotografie. Dit biedt kansen voor de hobbyfotograaf, maar is ook een bedreiging voor de gehele fotografie markt.
Tonen aan de wereld
Wij kijken nu naar het perspectief van de hobbyfotograaf die wekelijks tijd investeert om een onderwerp te bedenken en daarvan foto’s te maken. Die foto’s blijven misschien op een harde schijf staan en worden alleen aan familie en kennissen getoond, maar misschien heb je wel eens gehoord dat je meer met je foto’s zou kunnen doen. Als de rest van de wereld geen weet heeft van je fotografie zul je ook geen aanvragen voor publicatie ontvangen.
Om interesse te kweken in je fotografie is het belangrijk dat je je foto’s toont. Dit kan door de foto’s te plaatsen op websites zoals de Zoom Gallery, Flickr, SmugMug, etc, maar ook door je eigen website te beginnen. Met je eigen website heb je meer controle over hoe de foto’s getoond worden, maar het duurt ook iets langer voordat je werk vindbaar zal zijn in Google, zeker als je net met je website begint.
Maak je gebruik van een foto deeldienst zoals Flickr of SmugMug, dan is deze vaak al goed te vinden in Google. Potentiële kopers zullen dan sneller op deze sites uit komen. Ook omdat de keus vaak erg groot is. Er is hoe dan ook veel concurrentie.
Om je foto’s beter naar voren te laten komen is het belangrijk deze te voorzien van sleutelwoorden (tags) die de foto zo goed mogelijk beschrijven. Hoe meer relevante sleutelwoorden, hoe groter de kans dat er een zoekterm tussen zit die een potentiële koper gebruikt. Beschrijf het onderwerp van je foto, de locatie waar je hem hebt genomen en andere wetenswaardigheden. Dit hoeft niet alleen beperkt te zijn tot Nederlandse termen, maar kan daarnaast ook bestaan uit Engelse sleutelwoorden.
Zorg er in ieder geval ook voor dat je aan elke foto die je publiceert je contactgegevens koppelt. Vaak zijn dit je e-mail adres en eventueel website en de copyright informatie, zoals “(c) 2011 Kenneth Verburg. Alle rechten voorbehouden”. Dit wordt in veel softwarepakketten de IPTC gegevens genoemd. Mocht de foto om wat voor reden dan ook op een andere site terecht komen, dan kan met het bekijken van deze gegevens toch worden achterhaald wie de oorspronkelijke fotograaf was.
Oypo
Via een aantal websites zoals Flickr en SmugMug heb je ook de mogelijkheid om je foto’s direct online te verkopen (afhankelijk van de dienst die je afsluit, bij Flickr moet je je foto aanmelden bij Getty Images, bij SmugMug heb je een Pro Account nodig). De dienst zorgt er voor dat de betaling en levering wordt afgehandeld, de fotograaf heeft de zorg voor het uploaden en voorzien van sleutelwoorden. In een aantal gevallen moet je ook een percentage van de inkomsten afdragen aan de dienst en die kan, bijvoorbeeld in het geval van Flickr/Getty erg hoog zijn.
Het kan dan de moeite lonen om via je eigen website je foto’s aan te bieden. Het Nederlandse Oypo, Qohz en Amerikaanse Photoshelter bieden bijvoorbeeld een mogelijkheid om een webwinkel te integreren in je website. De klant kan dan direct afrekenen en gebruik maken van de foto. De fotograaf betaalt een lager percentage voor het gebruik van de dienst. Deze diensten kunnen naadloos in je website worden geïntegreerd. Daarnaast is het vaak ook mogelijk om – indien er afdrukken benodigd zijn – deze direct door deze dienstverleners te laten afhandelen.
In mijn geval maak ik hiervan echter niet gebruik. Het komt ook maar een aantal keer per jaar voor dat ik een verzoek krijg, hoewel het aantal aanvragen wel toeneemt. Ik heb er voor gezorgd dat ik op mijn website goed te benaderen ben via een contactformulier en dat (ook via de domeinnaam) goed duidelijk is van wie de foto is. Ik heb geen foto’s aangemeld bij Flickr/Getty, ik merk dat veel aanvragen van uitgevers die mijn foto’s op Flickr hebben gevonden ook naar mijn website gaan.
Interesse
Op den duur zul je misschien merken dat mensen meer interesse krijgen in je fotografie. Misschien krijg je wel eens een e-mail met (hopelijk) de vraag of jouw foto gebruikt mag worden op een andere website, voor een publicatie of om aan een muur te hangen. Een mooi moment, blijkbaar wordt het gewaardeerd wat je doet.
In eerste instantie wordt hierin vaak niet gesproken over een mogelijke vergoeding. Ik merk dat meer bij interesse vanuit bijvoorbeeld Flickr dan via mijn eigen website, misschien ligt het aan de manier waarop je je presenteert. Als je je professioneler via een website presenteert is een vergoeding misschien vanzelfsprekender.
Soms wordt aangeboden je naam bij de foto’s te vermelden. In mijn ogen moet dit een vanzelfsprekendheid zijn – betaald of niet – en geen bonus. Er wordt dan vaak verteld dat dit meer bezoekers en aandacht kan opleveren en potentiële vervolg opdrachten. De ervaring leert dat dit echter zeer zelden het geval is, zeker als het om een gedrukte versie gaat. Hoewel dat ook lastig te controleren is. Maar grote stromen bezoekers heeft het mij nooit opgeleverd.
In veel gevallen blijkt het bij navraag echter ook mogelijk te zijn een vergoeding te betalen voor de foto. Waarom is dit nu zo belangrijk, het gaat toch ook om de eer van gevraagd te worden? Dit is absoluut zo, maar je moet ook bedenken dat ze in plaats van voor jouw foto ook hadden kunnen kiezen voor een foto van een professionele fotograaf of deze een opdracht hiervoor hadden kunnen geven. Geef je je foto gratis weg, dan verliest in het slechtste geval de professionele fotograaf hier dus inkomsten door en worden foto’s minder waard.
Maar misschien nog belangrijker, jouw tijd en kunde zijn toch ook iets waard? Zeker als je hobbymatig fotografeert naast een full- of parttime baan dan is je vrije tijd beperkt, er zijn vele zaken die om aandacht vragen. Toch heb je tijd vrij gemaakt om foto’s te nemen tijdens een evenement of in een landschap, deze te bewerken en te publiceren. Daarnaast kan een foto bij commercieel gebruik er bij helpen een tijdschrift of product te verkopen.
Als ik een aanvraag binnen krijg en er wordt niet gevraagd naar mijn tarieven, dan probeer ik altijd wel te vragen of er een vergoeding tegenover staat. Niet geschoten is altijd mis en vaak blijkt er dan ook wel een mogelijkheid te zijn te betalen voor het gebruik van de foto.
Ik probeer altijd zo snel mogelijk op een vraag te reageren. Fotografie is helaas vaak een sluitpost in het proces, er moet nog ‘beeld’ worden gevonden net voor de deadline. Een snelle en correcte beantwoording kan er aan bijdragen dat men voor jou kiest. Je bent namelijk vaak niet de enige waaraan de vraag wordt gesteld.
Daarnaast doet iedereen graag zaken met een betrouwbare partij. Als je je correct opstelt en doet wat je beloofd hebt, dan is de kans groter dat men ook in de toekomst bij jou terecht kan komen.
In de meeste gevallen gaat de aanvraag via e-mail. Hierin geef ik aan wat voor soort foto’s ik beschikbaar heb, eventueel een kleine weergave als men die niet via de site heeft gevonden en op welke resolutie de foto’s beschikbaar zijn. Zo heb ik ook al verschillende keren de kans gehad om niet de enkele foto waar de interesse naar uit ging te leveren, maar ook 1 of 2 andere foto’s.
Maar ook vraag ik dus naar meer informatie over het gebruik indien dit niet meteen duidelijk is en geef een indicatie van de tarieven en voorwaarden van het gebruik. Bij het krijgen van een vergoeding gaat het namelijk niet om het eigendom van een foto, het copyright hoort altijd te liggen bij de fotograaf (geef dit nooit uit handen), maar puur voor het gebruik ervan in bijvoorbeeld een tijdschrift of op een website. Afhankelijk van de grootte van de afdruk, of de foto op de voorpagina wordt gebruikt en wat de oplage is hangt er een ander prijskaartje aan het gebruik.
Soms kun je ook beslissen je foto wel gratis weg te geven, bijvoorbeeld als het doel waarvoor je foto wordt ingezet je aanspreekt of als het om strikt persoonlijk gebruik gaat.
Fotowedstrijden
Ook met een fotowedstrijd is soms geld of apparatuur te verdienen. Soms moet je betalen om mee te doen, maar vaak is deelname gratis. Het loont altijd wel de voorwaarden van de fotowedstrijd door te nemen, vaak staat hier in dat de organisator het recht krijgt om de winnende foto te publiceren, maar soms is de tekst ook zo opgesteld dat dit voor alle ingezonden foto’s geldt. In dat geval moet je je afvragen of de wedstrijd niet is georganiseerd is om op een goedkope manier aan foto’s te komen.
De kans dat je ook daadwerkelijk wint is heel klein. Vaak worden er zoveel foto’s ingestuurd dat een jurylid maar een enkele seconde naar de foto – soms in verkleinde weergave – kan kijken. Erg kleurrijke of duidelijke vormen komen hierin beter naar voren. Daarnaast geldt ook nog steeds dat smaken verschillen.
Nieuwssites
Steeds meer nieuwssites vragen om foto’s van het publiek. De kans is vele malen groter dat de eerste momenten van een onvoorspelbaar evenement door het publiek wordt vastgelegd dan door een journalist. Voor een aantal sites, onder andere Nu.nl en Nufoto.nl, geldt dat als je foto voldoende interessant is deze ook door het ANP kan worden opgepikt en doorverkocht.
De fotograaf ontvangt hiervoor dan een vergoeding. Zo heeft mijn collega eens een foto genomen vanuit zijn huiskamerraam op de derde verdieping van het tellen van de stemmen voor de Tweede Kamer verkiezingen in het bejaardenhuis tegenover hem en daar een vergoeding voor gekregen. Het is geen garantie, maar goed opletten en altijd een camera bij je hebben kan soms lonend zijn. Ook hier is de concurrentie vaak groot, want bijna iedereen heeft tegenwoordig de mogelijkheid met een mobieltje een foto te maken.
Microstock
Een reden waarom de tarieven mede onder druk staan is de opkomst van de ‘microstock’ bureaus. Deze verkopen foto’s van verschillende grootten voor soms een dollar per stuk. Een voordelige manier voor websites of tijdschriften om afbeeldingen bij artikelen of in advertenties te plaatsen. Het voordeel voor de fotograaf zou moeten liggen in het feit dat een populaire foto vele malen verkocht kan worden en zo toch winstgevend kan worden.
Eén van de grootste microstock bedrijven is iStockphoto, je hebt misschien wel eens een verwijzing gezien bij één van de artikelen op deze site. Je kunt via hen niet zomaar je foto’s verkopen, je moet voldoen aan bepaalde kwaliteitsvoorwaarden die bekeken worden door redacteurs voordat je ook daadwerkelijk toegang krijgt en je moet regelmatig je collectie aanvullen. Dit garandeert kwaliteit.
Lang niet alle foto’s zijn commercieel interessant, je moet goed nadenken wat wel en niet interessant kan zijn, maar dit geldt ook voor de andere publicatievormen.
Model releases*
Op het moment dat je foto commercieel wordt gebruikt en er staan goed te herkennen personen of gebouwen op, dan is het aan te bevelen/vereist om bij het maken van de foto een ‘model release’ te laten tekenen. Hierin geeft het model aan dat de fotograaf de foto vrij kan publiceren en eventueel ook doorverkopen, vaak met het voorbehoud dat de beeltenis van het model niet op een negatieve manier wordt gebruikt. Dit voorkomt ook dat de fotograaf of licentienemer later aangeklaagd kan worden.
Er is hierbij een verschil tussen gebruik in een reclame of bijvoorbeeld als illustratie bij een artikel. In dat laatste geval heb je vaak geen ‘release’ nodig, maar het is wel aan te bevelen. Soms is het ook heel lastig om aan een release te komen, bijvoorbeeld als je fotografeert tijdens een sportevenement of parade die snel voorbij trekt. Model releases zijn een onderwerp voor een artikel op zichzelf.
Belasting en verzekering*
Inkomsten uit freelance activiteiten, waaronder fotografie valt, moeten worden opgegeven in Box 1 van de belastingaangifte, hierover betaal je dan ook inkomstenbelasting. Houdt er dus rekening mee dat je rond de 40% van je inkomsten niet zonder meer kunt uitgeven. Tegenover het aangeven van de inkomsten staat ook dat je een aantal kosten mag aftrekken, bijvoorbeeld de website hosting.
Bedrijven ontvangen graag een factuur, geef hierop aan wat het bedrag is van de vergoeding, geef een omschrijving van de geleverde afbeelding en voorwaarden en vergeet natuurlijk niet je naam en adres en bankgegevens. Geef ook aan of BTW is verschuldigd en wat de betaaltermijn is. Heb je niet meerdere vaste opdrachtgevers of regelmatige inkomsten uit deze werkzaamheden dan hoeft vaak geen BTW te worden berekend.
Heb je je apparatuur verzekerd dan heeft de verzekering vaak een uitsluiting voor commercieel gebruik hiervan. Gaat er iets mis met je verzekerde apparatuur terwijl je een opdracht vervult zou je hierdoor geen dekking kunnen hebben. Controleer je verzekering.
Het als hobbyfotograaf verkopen van je foto’s kan een leuk extra zakcentje opleveren waardoor je misschien iets sneller die nieuwe lens of andere uitbreiding van je apparatuur kunt aanschaffen. Handel je de aanvragen professioneel en betrouwbaar af, krijg je misschien wel een vervolgopdracht en wie weet waar dat toe leidt. Maar bedenk ook dat de fotografie markt onder zware druk staat, het wordt voor steeds meer professionals steeds lastiger een goed maandinkomen te krijgen met alleen fotografie, reken jezelf dus niet rijk.
* Disclaimer: Als je je gaat bezighouden met het verkopen van je foto’s, win extra informatie in bij professionele organisaties of een advocaat. Ik heb geen formele training in de rechten, ik kan alleen aangeven wat ik geloof dat waar is, neem nooit zomaar wettelijk advies aan van zomaar iemand op internet.
Een erg interesant artikel. Het enige “probleem” waar ik mee worstel is hoe je het tarief van foto’s bepaald. Op zich zal dat wel per fotograaf verschillen, maar bedrijven zullen toch ook wel richtlijnen hebben wat ze er voor (willen) betalen?
Dat fotografie onder druk komt te staan voor beroepsfotografen klopt inderdaad.
Echter, dit komt voor een groot deel voort uit de hobbyisten gedachte die jij hier naar voren brengt, dat wanneer je een goede camera hebt een af en toe een leuke foto maakt je ook professioneel kunt gaan werken. Aan een beoepsfotograaf worden heel andere eisen gesteld. Kunnen fotograferen onder alle omstandigheden, kunnen werken onder groete druk, een gezonde bedrijfsvoering, op tijd leveren, mee kuinnen denken met de opdrachtgever et cetera et cetera.
Is fotografie je hobby, heel mooi en laat het daar dan bij, zorg dat je met je beroep de kost kunt verdienen. Als je als hobby gaat voetballen, denk je ook niet direct aan betaling voor iedere goal.
Mijn advies: Beste Kenneth, Laat professionele fotografie over aan de professional.
Ik kan me voorstellen Peter dat je niet helemaal blij bent met het artikel van Kenneth. Zeker niet als je een professioneel fotograag bent.
Maar ik kreeg niet de indruk dat Kenneth nu de amateur adviseert professionele fotosessies te gaan doen. Aan de andere kant is het natuurlijk wel zo dat een amateur bewust of gewoon lucky een zodanige foto, van goede kwaliteit, heeft geschoten die een derde kan gebruiken. Waarom zou de amateur hier dan geen vergoeding voor mogen lkrijgen. Juist om te voorkomen dat de markt volledig verpest wordt. De vraag is oinderdaad, wat kan je voor een foto vragen. Zoals ook al in de eerste reactie gevraagd wordt.
Len, een amateurfotgraaf
PS. Ik heb ook al een paar op posterformaat afgedrukte foto’s verkocht. Voor mezelf gemaakt, maar ze vielen in de smaak bij de kopers.
Beste Alex,
Zelf ben ik geen prof fotograaf, ik heb wel een korte periode een poging aan de fotovakschool gewaagd. De opleiding heb ik dus niet afgemaakt en ik vind mezelf niet eens een goede amateur.
Ik ben het helemaal met je eens. Het is logisch dat je wilt dat de opdrachten jou ten deel vallen als je een dure opleiding achter de rug hebt. Een amateur heeft echt niet dezelfde inzichten als een prof. Wat ik er wel bij wil zeggen is dit: er zijn ook profs die zonder enige opleiding nu aan de top zijn. Dit zijn natuurtalenten. En ik denk dat een echt talent (met of zonder opleiding) zich altijd onderscheid van een amateur. Ik ben bang dat de wildgroei moeilijk tegen te houden is.
Ondertussen: houd de focus op het positieve
groet,
anita
Beste Peter,
Waarom zou een hobbyfotograaf niet mogen proberen een deel (of geheel) van zijn kosten van zijn kostbare investering, energie en tijd terug te verdienen? Indien hij in staat is zijn opdrachtgever(s) tevereden te stellen dan hebben ze er allebei voordeel van.
Veel hobbyfotografen hebben naast investeringen in kostbare apparatuur ook veel tijd, geld en energie gestoken in kennis en ervaring. Het recht is toch niet alleen voorbehouden aan professionals? Daar komt nog bij dat zij ook vaak flink hebben afgerekend met die professionals voor seminars, workshops en cursussen.
Als een professional zich al niet duidelijk weet te onderscheiden van een amateur dan is of de amateur een natuurtalent of de prof schiet te kort en heeft daarom geen bestaansrecht.
Niet iedereen die de hele dag bezig is met fotografie is een professional. Er zijn soms betere hobbyfotografen. En wie meent hun dan in hun recht te mogen beknotten en verbieden dat zij geld krijgen/vragen voor hun werk?
Ik neem aan dat je er geen probleem mee hebt dat een hobby schilder een expositie houdt en daar zijn werk verkoopt. Of zou dat recht alleen zijn voorbehouden aan de professionele schilders?
Is het niet de betalende klant die uiteindelijk bepaalt waarmee hij/zij tevereden is? Het spel van vraag en aanbod. Ik wens ons allemaal (beroeps zowel als hobbyist) zoveel professionaliteit toe dat we in alle vrijheid datgene bereiken waar we tevreden over kunnen zijn.
Allemaal heel veel fotografeerplezier, Alex.
Hallo Peter,
Het is een vrije markt en de markt zal dicteren wie bestaansrecht heeft en wie niet. Als ik 100 euro kan verdienen met een paar leuke foto’s en de professional loopt hierdoor 250 euro mis dan is dat jammer voor de professional, dan voegt hij blijkbaar te weinig toe. Maar andersom is ook waar, er zullen niet veel hobbyisten zijn die veel geld zullen verdienen want fantastische foto’s vergen vaak veel meer dan even klikken op het juiste moment.
Het is aan de ondernemer om te anticiperen op een veranderende markt, dat is overal zo. Niet de verandering de schuld geven maar mee gaan veranderen.
Succes
Beste Frank,
Wanneer jij werk maakt voor € 100,00 waar een prof € 250,00 voor moet vragen aangezien deze prof wel legaal bezig is, heeft dat niets met pech te maken of een veranderende markt maar met een verkeerde houding van de amateur/beunhaas.
Het verwonderd me, dat niemand het heeft over broodroof, oneerlijke concurentie van de BTW/belasting betalende beroeps-
fotograaf.
Ik zou zelfs zo ver durven gaan dat ik durf af te vragen of het beroep van fotograaf nog wel toekomst heeft. Ik vraag me af of je als professioneel fotograaf in de toekomst nog wel de mogelijkheid hebt om je brood te verdienen.
De markt van fotografie verandert. Daarmee kan mogelijk een beroep verdwijnen.. Je kan het broodroof noemen, je kan het ook marktwerking noemen.. Het is maar net welke naam je eraan geeft, het effect blijft hetzelfde.
Feit is dat er kwalitatief soms weinig verschil zit tussen foto’s van een amateur en foto’s van een professional. De vraag is dan ook, wat mij betreft terecht, waarom een professional dan voorrang moet krijgen en soms zelfs meer betaald moet krijgen.
Het probleem wat er speelt is dat een amateur niet van de foto-inkomsten afhankelijk is. Een professional wel en die zal wat extra’s moeten doen om zichzelf en zijn foto’s te kunnen ‘verkopen’. Lukt dat niet, dan is de vraag of je wel als professional aan het werk moet..
Het klinkt heel hard en ik kan me heel goed voorstellen dat professionals niet blij zijn met deze marktwerking. Maar zo is de situatie. Het leven van een fotograaf die zijn brood ermee moet verdienen is volgens mij niet de makkelijkste.
Het is misschien wel zo dat een professioneel fotograaf langzamerhand verdwijnt. Kruideniers kennen we ook nauwelijks nog sinds de supermarkten en daarmee een groter aanbod opgekomen is.. Beroepen kunnen in de loop van de tijd verdwijnen, dat is de economie.
Over het artikel zou ik zelf graag nog wat meer lezen over wat te doen als je inderdaad foto’s gaat verkopen. Wat voor voorwaarden stel je op, hoe ga je mee in het contact. Wat mij betreft mag dat deel nog veel concreter uitgewerkt worden.
Erik
Beste Erik,
Dit heeft niets met marktwerking of een veranderende wereld te maken. Beunhazen zijn er altijd al geweest en deze maken helaas veel kapot voor mensen die serieus met hun vak bezig zijn.
Ik ben niet bang dat er geen plaats meer zal zijn voor beroepsfotografen. Ik denk eerder dat je als amateur eens goed moet nadenken. Wil je van je hobby een beroep maken prachtig mijn zegen heb je. Maar bedenk dan wel dat weken van 60 uur eerder regel zijn dan uitzondering en dat van die 60 uur waarschijnlijk 40+ uur wordt besteed aan computerwerk ipv fotografie.
Wil je dat niet opbrengen, maak dan van fotografie een leuke hobby en verdien je geld met een goede baan.
grt Peter
Natuurlijk blijft er een markt voor een professionele fotograaf! Hoeveel hobbyisten beschikken over een goede studio, perfecte flitsers en een echt professionele camera? En de professionele fotograven die ik ken die kunnen met een kleinbeeld camera ook een mooi plaatje schieten al is het maar omdat ze vaak meer ervaring, meer inzicht en een betere opleiding hebben gehad. Natuurlijk valt er een deel van de markt weg door dat de betere hobbyist of amateur bepaalde opdrachten krijgt aangeboden omdat in deze gevallen vaak de prijs de doorslag geeft.
Daarnaast betwijfel ik hoeveel er werkelijk wegvalt aangezien de keus ook vaak zal zijn: niet laten doen, zelf doen of een amateur (kennis) vragen voor deze fotoklus. Deze opdrachten waren toch niet bij een professional gekomen. Verder is het voor de amateur ook zo als het groter wordt en je gaat voor je zelf beginnen dan moet je ook de inkomstenbelasting en BTW betalen.
Ook voor het beroep fotograaf is het zo dat je wel talent moet hebben en talent zit niet in je hardware dan heb je (ontwikkeld) of niet. En zoals altijd, in elke markt, je zal je moeten onderscheiden van de rest om te overleven, lui achteroverzitten daar hebben weinig mensen geld mee kunnen verdienen.
Iedereen succes!
Ik denk zeker dat er altijd behoefte zal blijven aan professionele fotografie, denk alleen maar aan die momenten waarin je maar één kans krijgt (trouwfotografie) of een voorspelbaar en snel resultaat is gewenst (nieuws, reportages), etc.
Ik denk dat aan de amateur kant er kansen liggen bij fotografie als stock, je hebt een foto in je portfolio die iemand anders aanspreekt of ter illustratie van een artikel of cover kan dienen. En niet zozeer om een opdracht aan iemand te geven om met een serie foto’s of een reportage terug te komen.
Er zijn massa’s groeikansen voor pro fotografen om hun werkvlak uit te bereiden en geen problemen te ondervinden van het verlies aan werk door amateurfotografen. De opkomst van digitale mafs zorgt er immers voor dat een vooruitstrevende pro meteen kan investeren in camera’s die bv. Ook video schieten. Klanten hoeven dan maar één persoon naar een iterview of zo te sturen en die komt terug met foto, én video materiaal. Het zal natuurlijk wel extra inspanning kosten, maar de markt groeit alleen maar, lijkt me.
Ben niet de Peter die hierboven zo “tekeer” gaat. Ben wel van mening dat een professional niets hoeft te vrezen. Te vaak zie ik in de ogen van deze lui het woordje “angst” bovendrijven. Angst om inkomsten te verliezen, omdat “amateurs” verraderlijk dichtbij hun “professionalisme” komen. De vraagt is of die angst wel gerechtvaardigd zijn.
Ik geloof dat ik de bekende knuppel in het bekende hoenderhok heb gegooid.
Even voor de goede orde, ik heb geen probleem met het feit dat een (amateur) fotograaf af en toe eens een foto verkoopt. Noch ben ik bang dat ik door de amateurfotografen zonder werk kom te zitten. Sterker nog zeer zeker bij bedrijfsfotografie zal een bedrijf toch in de meeste gevallen kiezen voor de beroepsfotograaf. Zoals ik al eerder heb geschreven is het niet de discussie of een beroepsfotograaf betere foto’s maakt. Ik ben overtui]gd dat er amateurfotografen zijn die net zo of soms wel mooiere foto;’s maken.
Echter om als fotograaf beroepsmatig bezig te zijn met fotografie komt er meer om de hoek kijken dan een mooie foto. Denk aan contacten met een art-director, wensen en eisen van de opdrachtgever/reclameburo vertalen naar fotografische mogelijkheden, beschikbaarheid hebben over alle mogelijke apparatuur en toebehoren voor de opdracht. En wat dacht je van backup apparatuur en nog belangrijker backup fotografen bij huwelijksfotografie of bijvoorbeeld communiefotografie waar je maar 1 kans krijgt. En dan de tijd beschikbaar hebben om deadlines te halen, bereidbaarheid om gezin aan de kant te zetten want de opdracht moet klaar.
Maar waar ik de meeste moeite mee heb is dat iedereen met een digitale camera zich op eens fotograaf begint te noemen en zonder enige kennis een markt begint kapot te maken met prijzen gebaseerd op “ach ik moet de tijd toch vol krijgen”. wanneer een amateur serieus bezig is met fotografie en serieus nadenkt over zijn verantwoordelijkheden, prijsstelling en professionaliteit en natuurlijk netje ook de belastingen betaald et cetera zie ik geen enkel probleem.
Alle anderen zijn beunhazen die de markt en bedrijven kapot maken, sterker nog waarschijnlijk zijn zij de eerste die schreeuwen als hun werkgever moet sluiten omdat een chinees bedrijf goedkoper werkt.
Beunhazen en hobbyisten die een centje mee verdienen zijn van alle tijden maar dat hoeft m.i. niet gepromote te worden via een website over fotografie.
En als je denkt dat je werkelijk zo goed of beter bent dan de beroepsfotograaf. Maak de sprong zeg tegen je baas dat je niet meer komt en vestig je als fotograaf. Dan zul je ervaren dat de zon echt niet altijd schijnt en dat het maken van een foto maar een heeeeeel klein deel is van je dagbesteding.
Oh ja, andere Peter, ik ga echt niet tekeer. Ik probeer alleen iets duidelijk te maken.
Hallo Kenneth,
Persoonlijk ben ik een amateur fotograaf pur sang, al is het alleen maar dat ik de achtergrond van de beroepsfotograaf, opleiding, academische vorming, mis. Voor mij geld het onderzoeken hoe je een steeds betere fotograaf kan worden zonder winst oogmerk, de huidige digitale technieken helpen dat bereikbaar te maken. Wil in de toekomst een geinterresseerde toch een foto van mijn hand gebruiken voor publicatie dan verwacht ik wel een vergoeding die wel lager mag uitvallen dan welk een beroeps zou ontvangen en het restbedrag wil ik gestort zien in een fonds ten gunste van opleidings-instituten fotografie.
Daarmee breng je een stuk fatsoen in een transactie welke een beroeps op dat moment wel zijn broodwinning vermindert, maar getalenteerde jonge fotografen de kans geven zich te ontwikkelen tot goede fotografen. Ik baseer deze mening op het feit dat een foto, amateur of beroeps, toch datgene opbrengt wat de publicist verwacht, de kosten van een krant of boek worden niet lager daar voor elke publicatie in welke vorm dan ook, een concureerende prijs moet vworden gehanteerd.
@ peter: goed idee om die knuppel in het hoenderhok te gooien. Je toelichting is nog beter.
Ik ben als amateurfotograaf net voor me zelf begonnen, naast mijn eigen 40 urige werkweek. Als je een goede administratie bijhoudt, weet je wat je kosten zijn en je afschrijving en weet je wat je moet berekenen voor een opdracht, waarbij je inschat dat je per jaar xxx uur direct bezig bent voor opdrachten. Ik heb nog geen 2de camera, mijn lensen kunnen beter, ik heb geen eigen studioruimte etc. Maar ik besef wel dat als je je kunt profileren als prof. (dus als je goed uitgerust bent) en je kwaliteit en misschien wel het belangrijkste om onderscheidend te zijn, de creativiteit kunt leveren, dan kom je aardig in de buurt van de tarieven die door fotovakbonden ooit als richtlijn afgegeven zijn.
Als “amateur” moet je dus wel je positie in de markt kennen.
Beste Eric,
Wanneer je serieus van je hobby eenj beroep wilt maken en dit wilt opbouwen naast je baan heb je mijn zegen. Zo zijn de meeste begonnen.
Maar je zult er inderdaad snel achterkomen dat wanneer je serieus rekend en je prijzen baseerd op een gezonde bedrijfsvoering dat bijvoorbeeld een huwelijksreportage voor € 700,00 of daaromtrent inclusief een prof. album (waar veel semi-profs mee aankomen) onmogelijk kan.
Bij een eenvoudige maar gezonde bedrijfsvoering kom je al snel op een uurtarief van € 55,00 – € 65,00 excl. btw.
Succes
Peter
Beste Kenneth,
Ik deel de mening en wens van Eric om meer informatie over de rechtspositie van de fotograaf, juridische voetangels en klemmen en wat een redelijk/normaal tarief is voor fotografie.
Ook met Peter ben ik het eens dat voor werk normaal betaald dient te worden. Mensen die te weinig (of teveel) rekenen voor hun werk (of het nu gaat om een amateur danwel professional) tasten hun eigen geloofwaardigheid aan en verzieken zowel hun markt alsmede die van anderen. En dit gebeurt helaas maar al te vaak in de fotografie.
Kan/wil jij hierover meer en diepgaander informeren?
Alvast bedankt.
Vriendelijke groeten,
Alex.
Op dit moment ben ik negen jaar bezig als zelfstandig fotograaf en lees al het bovenstaande…..
Hmmm, idd, is er veel oneerlijke concurrentie. Maar ik breng mijn auto ook naar een vriend, koop mijn app. ook via internet bij de goedkoopste aanbieder, mijn schutting is ook gemetseld door “Harrie” i.p.v. zijn baas, mijn software kan ook wel eens niet legaal zijn, dat liedje heb ik ook gedownload i.p.v. de CD te kopen, enz…
En ook ik baal er heel erg van als niet ik, maar “oom Henk” dat huwelijk mag fotograferen. Of als dat reclame bureau de fotografie zelf verzorgt omdat er toch geen budget blijkt te zijn.
Maar naar mijn idee zijn dit toch geen mensen die bij een prof. terecht zullen komen…… behalve dan om ideeën op te doen.
Daarom ga ik niet zitten “mokken”, maar denken in uitdagingen.
Wat moet ik verbeteren om toch die klant te overtuigen van mijn kwalitiet, wat kan ik mijn klanten bieden wat ze bij oom Henk niet hebben of kunnen krijgen. Hoe overtuig ik deze klant (nu nog van oom Henk) dat ze beter door mij gefotografeerd kunnen worden dan door iemand anders. Ze staan niet voor niks toch in mijn winkeltje, er is dus een kans om ze te overtuigen van mijn kunnen en toegevoegde waarde.
Helaas heb ik daar nog niet de oplossing voor, die 100% garantie oplevert, behalve dan ver onder mijn prijs gaan zitten…..
Als ik dat doe dan zal het heel erg lastig worden om mijn, huur, btw, hypotheek, opleidingen, verzekering, apperatuur, personeel, eten, e.d. te betalen.
Met als resultaat, een extra baantje nemen om mijn fotografie te bekostigen…. grappig, dan ben ik weer ammateurfotograaf.
En wie weet ben ik dan wel collega van: Bart JC van den Brink; Frank; Alex; david of Len….. Gezellig kunnen we het hebben over de goede oude tijd dat fotografie nog…. En stiekem probeer ik dan hun baantje in te pikken door tegen de baas te zeggen dat ik hetzelfde werk lever voor minder ;-)
Maar zonder dollen…. Ik zie niet graag dat ammateurs zich gaan mengen in de huidige markt, maar het is nu eenmaal een feit waar ook ik mee te maken heb.
Maar wat ik niet snap is, waarom vragen de huidige ammatuers geen geld voor hun foto’s (als deze echt zo goed zijn)…
Jij hebt idd. ook jou kosten moeten maken en jij krijgt toch ook salaris van jou baas voor geleverd werk? Ik moet het geleverde werk van mijn automonteur ook betalen.
Voorkom dat mensen misbruik maken van jou enthousiastme… Die redacteurs lachen zich rot, “Jongens we hebben er weer een gevonden (Kenneth), mooie foto’s voor niks (weinig)”. Reken gewoon jou prijs voor jou foto, ben niet bang en “geil” niet te veel op jou eigen naam in de krant, het zal jou geen echt werk opleveren….
Nou, correctie…. vrijwilligerswerk… voor dat dure glossy magazine??
Ik moet mijn metselaar, ook gewoon betalen (wel eens waar minder dan zijn baas)…en eerlijk gezegd vindt ik dat ook niet raar….. jij wel?
Maar wat moet je rekenen?
Zoek op internet naar de prijzen voor publicatie in krant of internet en trek hiervan 50% vanaf, (doet mijn metselaar ook). Voor een huwelijk of reportage doe je dat ook.
Je verdient dan ook echt nog iets en kan je die lens sneller kopen, jou “klanten” zullen dit ook begrijpen. En doen ze dit niet, dan moet je jezelf afvragen of ze toch echt geen misbruik maken van jou!
Voorkom misbruik van jou arbeid en reken een goede prijs voor jou geleverd werk!! Eere wie eere toekomt.
Met een dikke alaaf uit Brabant!!
Gr. Johan
Ik snap niet dat er zo veel mensen zijn die bang zijn voor de amateur fotograaf die af en toe eens een foto wil aan bieden voor de verkoop. Wanneer dit goede foto’s zijn en worden verkocht voor een redelijk normale prijs (wat dat dan ook mag wezen) zie ik daar geen problemen in.
Over het algemeen denk ik dat de professional zich best zou (moeten) kunnen onderscheiden van de amateurs, voornamelijk in kwaliteit en de manier waarop de opdracht verwerkt wordt.
Grappig hoe de prof. fotograaf zo bang lijkt te zijn voor de beunhaas/hobbyfotograaf.
De argumenten die Johan aan haalt zijn heel terrecht. Stel jezelf dan ook eens de vraag of die markten die hij aanhaalt nou echt zo verziekt zijn?
Ik weet wel zeker dat dat niet het geval is. Als een metselaar slecht werk aflevert vraag je ‘em niet meer voor een opdracht en maak je eerder anti-reclame dan dat je ‘em aan je buurman aanbeveelt. Zo zal dat met (amateur)fotograven ook gaan.
Beste Casper,
Op de eerste plaats is het meervoud van fotograaf fotografen en niet fotograven. Dat laatste is geheel iets anders.
Dat gezegd hebbende, ben ik als beroepsfotograaf niet bang voor de amateurfotograaf. Wanneer je bovenstaande goed gelezen zou hebben zou dat duidelijk moeten zijn. Wel wil ik duidelijk maken dat het geen enkel nut heeft om als amateurfotograaf of als beroepsfotograaf met daarnaast nog een baan d.m.v. lage prijzen de markt kapot te maken.
Daarnaast ben ik van mening dat je via een blog over fotografie niet de mensen moet gaan oproepen om te beunen of zwart te werken. Een amateur die alles netjes doet en zich netjes aan de regels houdt, geen enkel probleem.
Grt Peter
Mooie discussie, met veel goede en valide argumenten. Maar laten we nou niet over taal- en typefouten hebben. Daar heb ik er sad van zien langskomen, maar erger me er niet aan.
En ik denk ook niet dat ik als amateur zomaar de opdrachten van de prof kan binnen halen. Of wil halen.
Maar ik heb wel eens een foto die de moeite waard is, en als er een instantie die die foto wil kopen, zal ik dat heus niet weigeren.
En dan wil ik me ook nog wel aan de regels houden. Maar wat zijn die regels? Er wordt wel naar verwezen, maar genoemd worden ze niet. Noem man en paard, dan weten we waar het over gaat.
En misschien is het niet helemaal kosher, het verhaal van Kenneth, maar met wat meer info, en de regels (?) is er volgens mij niets aan de hand.
Dus heren professionals, vertel ons amateurs dan maar hoe we ons moeten gedragen en wat we voor een foto mogen vragen.
Len,
amateurfotograaf
Beste Len,
Ik erger mij niet aan taalfouten maar ik zie het woord fotograven zo regelmatig gebruikt worden dat ik er een soort persoonlijke opdracht van heb gemaakt om dit uit de wereld te helpen.
Wat betreft regels. Simpel er zijn geen regels. Echter wanneer jullie de moeite nemen om alles dat hierboven geschreven is, eens echt te lezen en dan met de nadruk op echt, zul je tot de conclusie komen dat het antwoord op je vraag al een aantal keren geschreven is.
Maar volledigheidshalve dan nog maar een keer.
Om een prijs te bepalen zul je moeten bijhouden wat je kosten zijn in materiaal, apparatuur, verzekeringen, autokosten/reiskosten, huur, belastingen, opleidingen et cetera en dan natuurlijk wat je persoonlijk nodig hebt voor levensonderhoud.
Deel dat door het aantal ueren dat je denkt te kunnen besteden aan je werkzaamheden en je hebt je uurtarief.
Dan heb ik het natuurlijk niet over die ene foto van een mooie zonsondergang die je toevallig hebt gemaakt en waar iemand geld voor wilt geven om aan de muur te hangen.
Ik heb het hier over structureel geld verdienen met je fotografie. Je zult dan al snel tot de conclusie komen dat een uurtarief rond de € 65,00 een heel redelijk en normaal tarief is.
Reken voor een gemiddelde huwelijksreportage inclusief nabewerking, besprekingen en ontwerpen van een album 24-32 uur (dan heb ik het nog niet over de kostprijs van een album), dan kom je al snel tot de conclusie dat een huwelijksreportage voor € 600,00 belachelijk is.
Bedenk dan ook nog eens dat je voor een “simpele” huwelijksreportage al je apparatuur minimaal dubbel moet hebben. Dat je de garantie moet kunnen geven dat je een backup fotograaf hebt ingeval van een calamiteit.
Kortom, bedenk als amateurfotograaf wat je wilt van je fotografie. Wil je een mooie hobby hebben en creatief bezig zijn en af en toe een keer een foto verkopen voor aan de muur of een portret van de dochter van een kennis, geen enkel probleem. Vraag een zakcentje en klaar.
Maar wil je structureel als amateur gaan bijverdienen met huwelijksreportage, communiefotografie, portret- en modelfotografie doe het dan serieus en ga geen markt kapot maken. En zoek dan een andere hobby want zodra het je beroep is geworden fotografeer je nog steeds met plezier, maar heb je geen hobby meer.
Ik houd mij veel bezig met productfotografie. Deze maand start ik met een project van 2000 potten/flesjes en pakjes die gefotografeerd en vrijstaand gemaakt moeten worden. Dat wil zeggen dat ik minimaal 1½ maand 8 uur per dag aan de computer zit. Geloof me ik doe het met plezier maar de romantiek is er dan bij potje 493 wel van af.
Grt. Peter
het meervoud van uur is uren en niet ueren.
;-p
sorry, kon het niet laten….
Hai Peter,
Nou hebben we een duidelijk statement. Vergeet even de gaten in de grond om foto’s in te begraven. Als dat jou irritatiepunt is. Gewoon overheen stappen.
Overigens had ik kennlijk de reacties wel goed gelezen, maar ik blijf /bleef me er over verbazen dat niemand werkelijk durft te zeggen waar het over gaat.
Maar nu dus wel. Het uurtarief wat jij noemt is een redelijk tarief. En eigenlijk is het voor iemand die niet alleen technisch maar ook nog creatief bezig is nog weinig. Er zijn beroepen zat (waaronder mijn vak) waar het uur tarief hoger is. Logisch dat de hardware wae onderdeel uitmaakt van de door te belasten kosten.
Volgens mij kan en wil de amateur hier niet mee concurreren, tenzij hij/zij ook als beroepsfotograaf aan het werk wil. Maar dan zal er heel wat opzij gezet moeten worden, een behoorlijke stap worden gemaakt. Ik denk dat dat niet zo’n vaart zal lopen. En troostje, ik zie het echt niet zitten om dag in dag uit potjes te fotograferen, of voor dag en dauw uit mijn bed te moeten om in de vrieskou of tropische regenbui ergens een verslag te doen.
Maar aan de andere kant heb je de wel de amateurs die zoms wel eens een echt leuke en kwalitatief redelijk tot goede foto schieten die verkocht kan worden. Dat zal altijd blijven. Maar ook daar moeten volgens mij redelijke prijzenen voor zijn. 5 euro is vast te laag, maar de hoofdprijs vragen is te hoog. En de prijs zal toch ook van de kwaliteit afhangen. En dus ook van de gebruikte camera. Maar wat voor bedragen kan je dan verwachten. (Bijna) weggeven is volgens mj pas echt de markt verpesten. En de amateur mag best weleens beloond worden voor een goed plaatje. Dus, wat is een redelijke prijs? ook dat moet jij kunnen aangeven. Dan is het aan de amateur om daar op de juiste wijze mee om te gaan.
Ik hoor het graag.
Len,
Nog steeds amateur en absoluut niet van plan om een trouwreportage te doen. Het mocht eens mislukken (lege accu, verkeerde lens meegenomen), ik moet er niet aan denken.
Tjonge, mijn reactie barst van de taalfouten. Maar dat zal de snelheid en de gedrevenheid wel zijn. Maar er mag op geschoten worden hoor.
Hallo amateurs en pro’s
ik heb deze reacties allemaal gelezen en kan me vinden in de punten die de pro’s zeggen maar begrijp ook de amateurs die wat van hun kapitaalvernietigende hobby terug zouden willen zien.
Nu ben ik afgelopen jaar zelf werkzaam geweest als fotograaf bij safaripark de beekse bergen,
super leuk!!!
nu ben ik een fanatieke amateur met een uitrusting waar menig pro respect voor zou hebben,
ik noem 2 x canon 50D
2 x speedlite 580II
sigma 8-16 ( ja sigma want canon komt nog niet zover)
canon 17-40L
24-105L
70-200L 2.8
100-400L
waarom?
niet om de pro uit te hangen maar om goede foto’s te kunnen maken.
het punt waar ikzelf nu tegenaan loop is toch echt dat je als fanatieke amateur zonder vakdiploma toch niet echt handig aan de bak komt als fotograaf. En iedereen weet als je met fotografie je kost moet verdienen tegenwoordig je een liefhebber moet wezen van droog brood.
de pro’s begrijp ik ook heel goed, sinds de opkomst van de digitale fotografie noemt een ieder met een spiegelreflex zich ineens fotograaf. en dat terwijl mijn buurman ooit z’n schutting zelf gemetseld heeft en zich geen metselaar noemt, ik die een kraantje gemonteerd heb mezelf geen loodgieter noem.
het lijkt wel een voorrecht om jezelf als fotograaf te manifesteren.
Ik heb 1 x een bruidsreportage gemaakt voor familie voor 0,00 euro en heb meer zenuwen gehad dan de mensen die gingen trouwen,
toen wist ik dat ik weer die fanatieke amateur was met die pro uitrusting…
ik wens een ieder, pro en amateur veel fotoplezier toe al weet ik uit ervaring dat de amateur er meer plezier aan beleefd dan de pro, want bij amateur is het mogen, en de pro moet!
Gaat t hier om geregeld werk of die enkele amateurfoto die eens ontdekt wordt? Ik ben zelf amateurfotograaf en heb al enkele keren werk verkocht, o.a. n.a.v. een expositie die ik gehad heb.Maar ik leer nog elke dag bij. Dit doe ik o.a. door foto-tentoonstellingen te bezoeken maar ook veel websites te bekijken. En wat toch steeds weer opvalt: als een serie foto’s gemaakt wordt van 1 onderwerp vind ik bij de amateurs vaak maar gemiddeld 3 van de 10 foto’s goed en bij de profs toch wel 8 van de 10. en bij de amateurs zal dan af en toe 1 van die 3 foto’s “ontdekt”worden. Dus verschil moet en zal er wel blijven.
“…Bij een eenvoudige maar gezonde bedrijfsvoering kom je al snel op een uurtarief van € 55,00 – € 65,00 excl. btw….”
Maw de vakfotograaf lekker links laten liggen met zijn kermisprijsjes.
(meestal is de prijs-kwaliteitverhouding ook ver te zoeken)
Beste mensen,
Ga fotograferen, ipv discuseren over pro`s amateurs. Geef iemand die niet kan schaatsen, schaatsen van 700 euro en hij bakt er dan nog niks van. Dus In elke beroep heb je geschoold personeel en beunhazen. Ik denk dat mensen die foto`s kopen snel genoeg door hebben wat door een pro geschoten is en wat door een amateur en zelfs een amateur kan op het niveau van een pro foto`s maken. Mensen hebben niet veel geld meer over voor de foto`s tegenwoordig en dat komt omdat de apparatuur steeds beter wordt en beter betaalbaar.
Gewoon lekker fotograferen en de tijd die hier ingestoken wordt benutten om plaatjes te schieten. Neemt niet weg dat ik het eens ben met Peter, die zegt dat wanneer iemand zijn beroep ervan heeft, ook zijn kosten heeft gemaakt en dan is het niet fijn om te zien dat er werk onder de normale prijs verkocht wordt. Gebeurt dat niet overal?
Gr en veel plezier!
Beste allemaal,
even voor de goede orde, iedere fotograaf begint als amateur..
Ik heb zelf de fotovakschool gedaan, echter betekend dit niet meteen dat je ook een professioneel bruidsfotograaf ben.
Je moet gewoon heel veel oefenen en leren in praktijk.. daarnaast cursussen volgen en dan nog is het lastig. Wat ik bedoel te zeggen is, dat er tussen de meeste prof fotografen en amateur fotografen inderdaad niet zo veel verschil meer zit.
Ik doe ook mijn best om professioneel te worden, maar ik vind niet dat ik het recht heb om mij zelf professioneel te noemen, alleen omdat ik nu een dure camera heb, of omdat ik geregistreerd sta bij de kvk, of omdat ik toevallig de fotovakschool heb gedaan. je kunt niet zomaar van de een op de andere dag beginnen.. Doe je dat wel, dan kun je nooit van jezelf zeggen dat je een prof bent, tenzij je gewoon ongelooflijk arrogant bent.. Ik heb er ondertussen in de kinderopvang keihard voor gewerkt en ondertussen aan apparatuur, opleiding en cursussen al meer dan 10.000 euro in zitten, ben je dan een prof? vertel t mij maar?