Daar zat ik weer, op een rotsblok aan de rand van Loch Maree in Schotland, paraplu gericht naar links, camera recht voor me gericht naar beneden en maar weer de bui uitzitten. Het was zo’n typische wisselvallige dag, het ene moment zon, het andere moment een flinke regenbui. Geweldige dagen om op pad te zijn in het landschap, want er gebeurt echt iets.
Loch Maree ligt in het Noord-Westen van Schotland, het enige grote meer waar nog geen hydro is gebouwd of op een andere manier het meer is beteugeld. De omgeving is bezaaid met historische bossen, je hebt al eerder foto’s gezien van deze bomen. Maar Loch Maree is ook een vlakte waar je over uit kunt kijken en je een bui soms ook van tevoren aan kunt zien komen.
Het zag er behoorlijk dreigend uit, maar toch was het erg verleidelijk om door te fotograferen tot de eerste druppels daadwerkelijk tegen het grijsverloopfilter van de camera zouden komen.
Tijdens een zonsondergang een regenbui krijgen kan spectaculaire resultaten geven. In dit geval niet meteen een feest qua kleur, maar wel sfeervolle foto’s waarop de dreiging van de regen goed is te zien.
Toen ik iets verder liep kwam ik deze tak met rotsen en riet in de voorgrond tegen. De regen kwam nu heel dicht bij, snel handelen was vereist. Als ik op dit soort plekken loop verplaats ik de camera met statief en al, zodat als ik een goed gezichtspunt vind ik de camera eenvoudig neer kan zetten en een compositie kan maken.
Net op tijd, want niet veel later was dit het resultaat:
Ondertussen had ik mijn paraplu geopend en schermde ik de camera en mezelf af van de regen die nu horizontaal op me af kwam. Een mooi moment om even uit te rusten op een groot rotsblok in de buurt. Toen ik echter naar rechts keek zag ik de volgende scene, de mist van de regen die de bergen in de achtergrond minder duidelijk maakte waardoor de bomen beter uit kwamen. Ik heb gekozen voor +1 stop overbelichting om het beeld iets lichter te maken.
De regen kletterde door, maar door voorzichtig het statiefhoofd los te draaien en ondertusen de paraplu ingeklemd te houden kon ik de camera zo draaien dat ik een compositie kon maken met de bomen. Het zag er wat knullig uit, maar zo kon ik mijn filters droog houden en toch door fotograferen.
Uiteindelijk heb ik in de nabewerking voor bovenstaande uitsnede gekozen zodat het beeld veel rustiger werd.
Tijdens het nabewerken speel ik ook graag even met de witbalans om te kijken of er ook een ander plaatje te maken is, zoals onderstaande foto waarbij ik de witbalans van 7500 naar 5500K heb gewijzigd, waardoor het beeld veel koeler werd:
Natuurlijk is het prettiger om met een strakblauwe lucht in de zon op pad te gaan, maar voor een landschapsfotograaf is dat helemaal geen feest. Juist op die grens momenten tussen droog en nat kan er iets bijzonders gebeuren en verandert de sfeer in iets unieks.
Ken, ik wou dat ik daar met jou in de regen gezeten had. ik heb daar jaren gewandeld en gefotografeerd, ook boven op de bergen gezeten. Toen kampeerden we in Gairloch op de camping. Je artikels zijn altijd mooi en interessant. Een kleine anecdode: Ik zat in de glf van Gairloch al uren met een Schot te vissen en plots zij die man tegen mij:Schotland is toch mooi in de regen, ik heb heel de wereld rondgezworven, maar uiteindelijk toch terug gekomen. Ik kon dat alleen maar beamen.
mvg
francois
Keneth, De beelden zijn weer fraai. Je maakt een enorme promotie voor Schotland, ook al regent het er af en toe stevig. De foto met de bomen tegen de achtergrond van bergen is werkelijk prachtig. De nevel, die de regen maakt en de opspattende waterdruppels op de voorgrond, die de rotsblokken losweekt van het water, is bijzonder. In de uitsnede die je daarna afbeeldt is de voorgrond verdwenen en voor mij ook het spannende deel van de foto. Er is te veel rust in de foto ontstaan. De twee oeverlijnen op de voorgrond en achtergond vormen een V-teken wijzend naar de regenmist. Dat geeft de foto mede spanning. De stromende regen wordt meebeleefd en gevoeld. Mijn dank dat je dit deelt.
Ik ben nu in bezit van een Sony Alpha 58 met een tweetal Sigma lenzen. Ik kijk regelmatig naar andere toestellen en ben steeds meer geinteresseerd in kleine compacte toestellen zolas een NEX 6 of 7 en Nikon J of V1 en op dit moment de Canon EOS M.
Dit ook ben de gemakkelijke handelbaarheid van het meetornen van de grote DSLR camera. ben een amateur fotograaf en doe dit in veel vrije tijd. Een vervanging van mijn huidige toestel door een dergelijk toestel is dat dan raadzaam om te switchen.
Ik hoor jouw visie en goede raad als professionel.
Met dank.
Hoi Jules, een beetje offtopic wel op deze plek (zou beter passen op http://www.digitalefotografietips.nl/apparatuur/introductie-systeemcameras/). Ik denk dat het ligt aan het type fotografie dat je doet. Systeemcamera’s zijn eenvoudiger te bedienen, bieden innovatieve functies en compacte camera’s en lenzen, maar bieden ook een iets mindere beeldkwaliteit in situaties met weinig licht en zijn nog niet goed toepasbaar voor sportfotografie. De evolutie gaat snel, ondertussen zijn we wel bij de derde generatie Pen en Olympus camera’s en veel van de nadelen worden weggewerkt. Ik heb zelf te weinig ervaring met systeemcamera’s om echt een definitief antwoord te geven.
Misschien kun je bij een camerawinkel eens een weekend één van de camera’s huren en kijken of je daar mee uit de voeten kunt en het voldoet voor jouw type fotografie.
Ik ben heel blij dat je je camera nog kon redden! Mijn camera is vorige jaar vanaf nog geen halve meter naar beneden op het tapijt gevallen en is helaas overleden.
Schitterende foto’s! Dat is juist de charme van Schotland; het continue veranderen van dezelfde scene. Ik heb destijds een video opnamen van mijn kinderen gemaakt bij Loch Maree. Echt schitterende omgeving!
Nogmaals bedankt voor al je goeie tips en mooie foto’s!
Groetjes, Wilma
Hallo,
Schotland blijft ook mijn favoriete land en kom er regelmatig om daar te fotograferen. Het gehele land inclusief de eilanden doorkruist en het blijft boeien, vooral als het geregend heeft.
Prima foto’s en explicatie van Kenneth
Groet.