Na het fotograferen komt het organiseren, nabewerken en het tonen aan de wereld.
Eerder dit jaar ben ik op vakantie geweest naar Portsmouth, in het Zuiden van Engeland. Hier heb ik veel foto’s geschoten en daarna heb ik een fotoboek samengesteld van mijn Portsmouth foto’s in Apple’s Aperture. Het was een experiment om te bepalen of het maken van zo’n boek in het vervolg ook een optie zou kunnen zijn en ik moet zeggen dat Apple mij niet heeft teleurgesteld.
Tijdens vakanties, zwangerschappen, andere belangrijke evenementen in het leven of leuke gebeurtenissen in het algemeen worden de meeste foto’s gemaakt. Vaak zijn dit de momenten die je koestert en waar je aan terug wilt worden herinnerd. Wat is er dan leuker dan deze herinnering vast te leggen in een fotoboek.
Voor het schrijven van het artikel met tips voor het maken van fotoboeken heb ik vier fotoboeken laten maken (en één fotoboek had ik al) bij verschillende aanbieders. In de test heb ik de volgende diensten meegenomen (in alfabetische volgorde): Albelli, Apple, Blurb, Bol.com Fotoservice en ProFotonet.
Goede afdrukken krijg je niet met het simpelweg kopen van een printer, inkt en wat papier. Er zijn een flink aantal instellingen en variabelen om rekening mee te houden, zodat hetgeen je op de monitor ziet ook uit de printer komt rollen.
De Lightroom afdruk module is ontzettend krachtig en ook nuttig als je niet wilt afdrukken. De mogelijkheid vrijwel al je instellingen als preset op te slaan is goud waard als je regelmatig dezelfde soort afdrukken maakt.
Ik ben druk aan het experimenteren geweest met papier en afdrukinstellingen en heb een foto van Glen Affric in Schotland op A3 formaat Ilford Smooth Pearl papier afgedrukt. En wat beter te doen met zo’n afdruk dan hem in een lijst aan de muur plaatsen.
Eén van de grootste angsten sinds de introductie van digitale fotografie is de angst om foto’s te verliezen op het moment dat ze nog alleen op de geheugenkaart staan en er geen back-ups van zijn. Gelukkig hoeft een corrupte geheugenkaart of het per ongeluk wissen van de foto’s in de camera niet het einde te betekenen van de foto’s.
Het aantal megapixels in camera’s neemt jaarlijks toe. Foto’s nemen hierdoor meer ruimte in op de harde schijf, zeker als je bedenkt dat er door de relatief lage kosten steeds meer foto’s worden genomen. Hoe kun je er voor zorgen dat je al je foto’s kwijt kunt, maar ook dat ze zo veilig mogelijk worden bewaard. In deze review kijk ik naar de Drobo ‘opslagrobot’.
Veel mensen gaan er ten onrechte van uit dat als ze een RAID systeem hebben dat ze dan voldoen aan de 3-2-1 regel. De bestanden staan immers veilig verspreid over meerdere schijven en als er één schijf kapot gaat kun je een nieuwe schijf plaatsen en wordt de data weer terug gezet.
Foto’s hebben vaak naast een artistieke ook een emotionele waarde, ze zijn genomen bij een speciale gelegenheid of van een speciaal persoon, er is soms veel tijd in gestoken, maar er zit altijd een verhaal achter. Kortom, dat raken we liever niet kwijt.
Een harde schijf is echter niet de veiligste plek voor deze data, het is namelijk niet de vraag OF de harde schijf kapot gaat, maar WANNEER. Een harde schijf kan na twee dagen gebruik crashen, maar ook na vijf jaar. Als een harde schijf crashed kun je niet bij je gegevens of alleen tegen hoge kosten.
Digitale fotografie biedt de mogelijkheid om achteraf nog redelijk wat dingen aan te passen als je een foto moet ‘redden’, maar eigenlijk kunnen alle foto’s altijd wel een beetje nabewerking gebruiken, van de uitsnede aanpassen tot het aanpassen van witbalans, contrast en verscherping.
Een RAW bestand is een directe weergave van wat de sensor van de camera heeft geregistreerd. Geen enkele compressie of andere bewerkingen worden toegepast. Dit levert op dat RAW de hoogst mogelijke kwaliteit foto’s oplevert, maar het vereist ook iets meer nabewerking.
Een nadeel van werken in het RAW formaat is dat je op de camera niet goed kunt beoordelen of het resultaat is als je voor ogen had. Kleuren zijn misschien niet zoals je die had voorgesteld. Adobe heeft getracht hieraan iets te doen door Camera Profielen toe te voegen aan Adobe Photoshop Lightroom en Adobe Camera Raw.
Het is als mens dus heel lastig om een beeld te beoordelen en bij te stellen zodat dit neutraal wordt. Gelukkig hebben we hiervoor hulpmiddelen in de vorm van een colorimeter en/of een spectrophotometer.
De verschillende termen als sRGB, Adobe RGB en ProPhoto RGB geven het kleurbereik van de foto aan. RGB staat voor rood, groen en blauw, de kleuren waarmee digitale camera’s alle andere kleuren in het kleurspectrum samenstellen.
Hele generaties zijn opgegroeid met alleen zwart-wit beelden. Misschien dat we daarom wel een nostalgisch gevoel krijgen als we zwart-wit foto’s bekijken. Maar zwart-wit fotografie biedt ook in 2010 nog voldoende toepassingen. Doordat kleur niet kan afleiden worden compositie, vormen en lichtval belangrijker, het draait (weer) om het onderwerp.
Een camerasensor kan minder contrastverschil vastleggen dan het menselijk oog. In een situatie met een groot contrastverschil moet de fotograaf bij het instellen van de belichting een keuze maken voor het belangrijkste onderdeel van de foto, het is een compromis. Met de HDR nabewerkingstechniek hoeft deze keuze niet te worden gemaakt.
Ondanks de komst van ultra-groothoek lenzen kan het soms toch lastig zijn om de kijker een idee te geven van de schaal van grote landschappen. Niet alles past er in. Het maken van een panorama foto is dan een goede manier om de omgeving te tonen en eens op een andere manier je foto’s te presenteren.
Een vignette in een foto is een verdonkering aan de randen van de foto. Fotografen werken ondere andere vaak met dure lenzen om dit effect zo veel mogelijk te beperken. En vervolgens duiken ze in hun grafische bewerkingsprogramma om weer een vignette toe te voegen voor artistiek effect. Wat is de kracht van een vignette en hoe kun je hem zelf toevoegen.
Al vanaf het moment dat Adobe voor het eerst Lightroom aankondigde was de vraag onder veel gebruikers of je beter met Lightroom of met Photoshop je foto’s kon bewerken. Sommige gebruikers zweren bij Photoshop, anderen bij Lightroom. Wat zijn de sterke en zwakke punten van beide pakketten, welke keuze is het meest geschikt voor jou?
Als je in RAW formaat fotografeert dan hoort het bewerken van foto’s erbij. De foto zoals je die op de computer ziet lijkt vaak niet op de foto die je achterop de camera zag. Met een paar simpele bewerkingen kun je een foto terugbrengen naar de scène die je voor je zag.
Lightroom is een erg krachtige applicatie, maar het team van Adobe kan niet alles inbouwen. Gelukkig zijn ze aan de wensen van de gebruikers tegemoet gekomen en hebben verschillende methoden toegevoegd om extra functionaliteit toe te laten voegen door externe partijen door middel van plug-ins.
Lightroom is een enorm uitgebreid pakket en werkt anders dan andere programma’s, ik kan me voorstellen dat er nog vragen leven, ook na de artikelen die ik deze week heb gepubliceerd in de Lightroom week. In dit artikel probeer ik veelgestelde vragen te beantwoorden. Voel je vrij om in de reacties andere vragen te stellen en ik zal proberen ze te beantwoorden.
Collections krijgen lang niet zoveel aandacht van Lightroom gebruikers als de meer sexy functionaliteit van de Adjustment Brush of Graduated Filters in de Develop module. Toch heeft Adobe met de Collections een krachtig hulpmiddel toegevoegd om je foto’s te organiseren die zeker het onderzoeken waard is. Vooral de Smart Collections bieden veel mogelijkheden.
Adobe Photoshop Lightroom is, ondanks de term Photoshop in de naam, geen applicatie voor pixelpushers, mensen die elke pixel van een foto willen kunnen bewerken. Dat geeft ook niet, want daar heb je Adobe Photoshop (Elements) voor. Toch kun je bepaalde functies van Lightroom wel voor andere zaken gebruiken. Zoals de ‘remove spots’ functie om onwelgevallige onderdelen in de foto wegpoetsen.
Eén van de belangrijkste verbeteringen (naast het kunnen exporteren van fotobestanden) zijn de nieuwe verscherping (sharpening) tools die heel erg krachtig en toch makkelijk te gebruiken zijn. In de vorige versie van Lightroom waren er maar twee schuifbalken voor het scherper maken van (onderdelen van) foto’s.
Hoewel Lightroom niet was bedoeld als vervanger van Photoshop was een veelgehoorde kritiek toch dat bewerkingen alleen op de gehele foto konden worden toegepast en niet op beperkte onderdelen. Adobe heeft hier naar geluisterd en voor Lightroom 2 uitgebreide functionaliteit voor lokale bewerkingen toegevoegd, waardoor de meeste bewerkingen nu direct in Lightroom kunnen worden uitgevoerd.
Adobe heeft in deze versie vooral het dynamisch bereik van de foto (het verschil tussen de donkerste en lichtste delen) willen aanpakken. Met name in de verwerking van de schaduwen en hooglichten zijn aardige sprongen gemaakt doordat bewerkingen subtieler worden toegepast en minder informatie verloren gaat.
Een handige functie van Lightroom is het automatisch indelen van foto’s aan de hand van de toegevoegde metadata (beschrijving van de foto). Hierdoor kun je snel selecties maken van de foto’s die je wilt bekijken in een logische indeling. Dankzij de database structuur worden je selecties razendsnel geladen.
Lightroom is steeds vaker de belangrijkste fotobewerkingsapplicatie van fotografen, Photoshop of andere beeldbewerkingsprogramma’s zijn steeds minder nodig. Voor veel fotograferen is tijd geld, de tijd die je niet achter de computer doorbrengt kun je benutten om nieuwe klanten te werven of foto’s te schieten. Goede presetaties van Lightroom zijn dan ook belangrijk, deze zijn echter afhankelijk van de hardware en de gekozen inrichting.
Lightroom 2.0 heeft vele functies die elke fotograaf zouden moeten aanspreken. Toch blijft er altijd wat te wensen over. Gelukkig heeft Adobe dit zich ook gerealiseerd en een programmeermodel ontwikkeld dat het mogelijk maakt om tussen de export en het daadwerkelijk aanmaken van een JPG export nog allerlei bewerkingen toe te passen. In dit artikel bespreek ik een aantal van deze plugins.
De onderliggende techniek van Lightroom is daarbij opnieuw opgezet en ook de Camera Raw engine is opnieuw opgezet. Deze verbeteringen merk je vooral in de functies voor ruisreductie en verscherping. Verder is het importscherm volledig gewijzigd en is de mogelijkheid voor lenscorrecties en perspectiefcorrectie aan Lightroom toegevoegd.
Nieuwe toevoegingen in Lightroom 4 zijn onder andere soft proofing voor afdrukken, de mogelijkheid Blurb en PDF fotoboeken te maken, aanpassing van de belichtingsinstellingen in de Ontwikkelen module, een nieuwe processing versie, betere video ondersteuning, foto’s plaatsen op een kaart en meer.
Adobe heeft een testversie van Lightroom 5 uitgebracht. Deze nieuwe versie van Lightroom biedt niet de grote wijzigingen die in de vorige versie werden uitgebracht (o.a. nieuwe RAW engine), maar biedt meer verfijningen om prettiger te werken met het programma.
Op 31 juli 2008 lanceerde Adobe de langverwachte opvolger van Lightroom. Veel fotografen gingen er enthousiast mee aan de slag. Ik ook. In de afgelopen twee weken heb ik gewerkt met zo veel mogelijk nieuwe functies en uit de praktijk ervaring zijn ook een aantal handige tips naar voren gekomen die ik in dit artikel graag met je deel.
Met de introductie van de digitale fotografie heeft het bewerken van foto’s een grote vlucht genomen. Het is makkelijker dan ooit om je visie te realiseren of een fout te corrigeren. Naast een goede cameratechniek is het bijna net zo belangrijk om om te kunnen gaan met digitale fotobewerkingsprogramma’s. In dit artikel geef ik je een indruk van mijn workflow in Lightroom.
Vanaf versie 1.3 heeft Adobe Photoshop Lightroom een mogelijkheid om plugins te integreren. Met behulp van de Software Development Kit kunnen ontwikkelaars plugins schrijven voor Lightroom, standaard komt de SDK al met een FTP en Flickr plugin waardoor deze ook voor niet-ontwikkelaars de moeite van het installeren waard is.
Lightroom is al langere tijd op de markt en een favoriet van veel fotografen. Het pakket is echter zo uitgebreid (hoewel lang niet zo uitgebreid als Photoshop) dat lang niet alle fotografen alle finesses en details kennen. In dit artikel deel ik een aantal tips en mogelijkheden die je misschien nog niet had ontdekt in Lightroom. En stiekem zijn er een aantal ook prima toepasbaar in Camera Raw.
Hoe meer je er mee doet, hoe lekkerder de applicatie werkt en ook hoe meer sneltoetsen je ontdekt om handelingen snel uit te voeren zonder met de muis allerlei dingen te hoeven aanklikken. Hier een klein overzichtje van de meest handige sneltoetsen.
Lightroom bestaat al weer een flink aantal jaren en is de applicatie waarin ik 95% van mijn bewerkingen doe. Ondanks dat het niet zo ingewikkeld is als het gebruik van Photoshop biedt Lightroom wel genoeg functies om soms het overzicht te verliezen. In dit artikel geef ik je een flinke hoeveelheid tips hoe je nog lekkerder in Lightroom kunt werken.
Adobe heeft vandaag een testversie van Adobe Photoshop CS6 beschikbaar gesteld, de eerste keer dat Adobe zoiets doet sinds Photoshop CS3. Er zijn dan ook behoorlijk wat wijzigingen gemaakt waar Adobe graag feedback over krijgt. In dit artikel een eerste indruk.
Lightroom en Camera Raw zijn hele goede applicaties om globale aanpassingen aan foto’s te doen. Maar wat nu als je hele specifieke delen wilt aanpassen, om bijvoorbeeld extra aandacht te trekken naar een specifiek onderdeel van je foto.
Deze versie van Photoshop bevat nieuwe functionaliteit voor fotografen voor het verscherpen van afbeeldingen, Camera Raw 8 bewerkingen die je als filter kunt opnemen en een schokreductie filter. Daarnaast is dit de eerste versie van Photoshop die alleen volgens het huurmodel wordt aangeboden.
Het maken van een portfolio van je eigen werk is een goede manier om je fotografie onder de aandacht te brengen. Het is het visitekaartje van elke fotograaf. Een portfolio is één van de beste manieren om je kunde en visie te communiceren, maar ook één van de lastigste dingen om samen te stellen.
Als ik alleen op pad ben met mijn camera wordt ik wel eens aangesproken door mensen die geïnteresseerd zijn in wat ik doe. Ik heb een aantal visitekaartjes bij me met de adressen van mijn fotoblog en deze site, maar wat nog veel beter werkt is om meteen je beste foto’s te laten zien. De iPhone en iPod touch zijn hier perfect voor te gebruiken, je hebt dan altijd je portfolio op zak.
Natuurlijk moest ik ook meteen proberen hoe ik mijn eigen foto’s op de iPad kon krijgen. Dit kan door de iPad te synchroniseren met iTunes en in iTunes een map aan te wijzen waarin foto’s staan. Dat opent mogelijkheden voor een export functie in Lightroom 3, in dit artikel de stappen die ik heb gevolgd.
Nooit eerder in de geschiedenis hebben fotografen zoveel mogelijkheden gehad om mensen bekend te maken met hun werk. Digitale verspreiding is snel en goedkoop. Maar heeft ook nadelen, met name door de eenvoud waarmee foto’s zonder toestemming kunnen worden gebruikt en verspreid.
Flickr, SmugMug, de Zoom.nl Gallery, etc. zijn stuk voor stuk handige diensten waarbij je foto’s kunt uploaden en presenteren aan een grote gemeenschap van mensen. Maar ze hebben ook beperkingen. Zo heb je vaak geen keuze over de lay-out waarin je foto’s komen te staan en kun je weinig invloed uitoefenen op hoe je ‘merk’ als fotograaf naar voren komt. Het aanmaken van een eigen fotoblog kan dan een uitkomst zijn.
Flickr blijft de verzamelplaats met de meeste serieuze fotografen. Er zijn waanzinnig veel mooie foto’s te vinden op de site, het is een inspirerende dynamische omgeving. Hoe kun je er nu voor zorgen dat jouw foto’s opvallen in al dit geweld en niet worden begraven?
Wat is nu leuker dan je foto’s te delen met de hele wereld? Je kunt ze natuurlijk zelf op een site plaatsen, een mooi album maken en hoog in Google proberen te komen. Maar waarom moeilijk doen als het ook makkelijk kan? Daarom vandaag een overzichtje van sites om foto’s met de wereld de delen.
In juni 2006 presenteerde Microsoft een baanbrekende technologie genaamd PhotoSynth. Toen was de techniek nog in de ontwikkelfase en kon alleen Microsoft presentaties aanmaken. Nu zijn we meer dan twee jaar verder en heeft Microsoft de techniek vrijgegeven aan iedereen om eigen PhotoSynth presentaties te maken. Vandaag heb ik zelf ook een poging gewaagd een ‘Synth’ aan te maken met een aantal van mijn Slieve League foto’s.